Jana Vodiczkova jest prawie zwyczajną uczennicą liceum, która różni się tylko tym od innych, że jest „wodniczką”. Wraz ze swą rodziną mieszka w starym domu nad brzegiem Wełtawy, a w czasie wakacji bardzo chętnie spędza czas na basenie. To właśnie tam ratuje życie tonącemu doktrowi Mraczkowi, nie wiedząc, że za próbą wyprawienia doktora na tamten świat odpowiedzialni są członkowie jej rodziny, na czele z despotycznym Wassermanem.
Powodem ataku na doktora Mraczka jest to, iż ten jako pracownikiem urzędu lokalowego, otrzymał zadanie przeniesienia rodziny Vodiczków z wilgotnego domu do mieszkania w blokach z centralnym ogrzewaniem.

Przywódca praskich wodników wydał wyrok śmierci na pracownika miejskiej administracji mieszkaniowej, Jindřicha Mráczka. Powód? Zarządził on eksmisję rodziny zamieszkującej zawilgoconą willę nad rzeką Wełtawą. Mraczek nie wiedział, że tą decyzją mógł pozbawić wodników ich naturalnego środowiska i spowodować ich zagładę przez wysuszenie. Na miejsce wykonania wyroku na Mraczku wybrano basen miejski, gdzie postanowiono go utopić.